داۋىل تۋعانباي ۇلى 1969- جىلى 8- ايدىڭ 19- كۇنى شىڭگىل اۋدانىندا دۇنيەگە كەلگەن. 1976- جىلدان 1982- جىلعا دەيىن شىڭگىلدە باستاۋىش مەكتەپتە، 1982- جىلدان 1984- جىلعا دەيىن قابا اۋدانى قاراشىلىك مەكتەبىندە ورتالاۋ وقىعان. 1984- جىلى9- ايدا التاي ايماقتىق سىفانعا قابىلدانىپ، 1987- جىلى سول مەكتەپتى بىتىرگەن. 1987- جىلى 9- ايدان،1993- جىلى 7- ايعا دەيىن قابا اۋدانى قاراشىلىك مەكتەبىندە وقىتۋشى بولعان. 1993-1995- جىل ارالىعى شينجياڭ وقۋ- اعارتۋ ينستيۋتىنىڭ ءتىل- ادەبيەت كاسىبىنەن ءبىلم اسىرىپ، تولىق كۋرىس ماعۇلماتىنا يە بولعان. 1995- جىلى 9- ايدان قازىرگە دەيىن قابا اۋداندىق 1- ورتا مەكتەپتە وقىتۋشى بولىپ ىستەيدى .

داۋىل تۋعانباي ۇلى 1991- جىلدان باستاپ جازۋشىلىققا اۋەستەنە باستايدى. قازىرگە دەيىن «جانازا»، «تىرلىك»، «اعا جاي التايداي جەر قايدا- اي» قاتارلى ونشاقتى اڭگىمە؛ «بۇل دالا» پوەماسى، ەلۋدىڭ ۇستىنە تارتا ولەڭدەر مەن ون شاقتى عىلمي ماقالاسى ەلىمىزدەن ءوز تىلىمىزدە شىعاتىن باسىلمىداردا جارىق كورىپ، وقىرمانمەن بەت كورىستى. اقىن داۋىل تۋعانباي ۇلى 2000- جىلى 7- ايدا كوكتوعاي اۋدانىندا وتكىزىلگەن التاي ايماعىنىڭ 13- كەزەكتى اقىندار ايتىسىندا تۇڭعىش رەتكى جازبا اقىنداردىڭ ولەڭ جارىسىنا قاتىناسىپ ايماق كولەمىندە 2- دارەجەلى؛ 2002- جىلى شىڭگىل اۋدانىندا وتكەن 14- كەزەكتى ايماقتىق اقىندار ايتىسىندا 1- دارەجەلى جۇلدە الدى. ونىڭ «اعاجاي التايداي جەر قايدا- اي» اڭگىمەسى رايونىمىزداعى جاس جازۋشىلاردىڭ تاڭداۋلى شىعارماسى بولىپ تالدانىپ، «كەكىلىن كەربەستىنىڭ سىلاعانىم» اتتى جيناقتىڭ بەت اشارى رەتىندە باسىلدى.

اقىن داۋىل تۋعانباي ۇلىنىڭ «ۇرپاق كەرەك» اتتى ولەڭى:

جالعايتىن دالا سالتىن، بابا سالتىن،

ۇرپاقپەن جاراسار كۇن، جاراسار ءتۇن.

ۇرپاقپەنەن باقىتتى مىناۋ دالا،

مىناۋ ەل قالاي عانا الاسارسىن.

ۇرپاققا ءتان اق تۋى پاراساتتىڭ،

ۇرپاقپەن جاراسات باق، تاراسات مۇڭ.

ۇرپاققا جول اشادى الا شاپقىن،

كوپىرى ول بۇگىن مەنەن بولاشاقتىڭ.

ۇرپاقتى ەلگە نە ءتايىر كەسىر دەيتىن،

ۇرپاق كەرەك ەل ءىزىن وشىرمەيتىن.

ۇرپاق كەرەك قان اۋىز ەل دۇشپانىن،

قاتالدىقپەن ماڭگىگە كەشىرمەيتىن.

ۇرپاق كەرەك قامشى ءورىپ، قاپ توقيتىن،

ۇرپاق كەرەك دوس قولداپ، جات شوشيتىن.

قابانبايدىڭ اق تۋىن بيىك ۇستاپ،

ۇلى ابايدىڭ جىرلارىن جاتقا وقيتىن.

ۇرپاق كەرەك ەل ءۇشىن جىلاپ وتەر،

ەل تۇنىنە جۇرەگىن شىراق ەتەر.

ادالدىقتى، پاكتىكتى ىزگىلىك دەپ،

قوزى مەنەن باياندى رازى ەتەر.

ۇرپاق كەرەك جاۋ شوشىپ، جۇرت تىڭدايتىن،

ءبىر جۋساندى باسقاعا جۇتتىرمايتىن.

قاسىرەتىن حالقىنىڭ كەرى يتەرىپ،

«قاسيەتىن» باسقانىڭ جۇقتىرمايتىن.

ۇرپاق كەرەك دالانى جىلاتپايتىن،

ەلدى ىرتكىلەپ، ەزدىكتى شۋاتپايتىن.

ءومىردىڭ اپتابىندا ەل كولەڭكەلەپ،

ايازىندا جانىنا شۋاقتايتىن.

ۇرپاق كەرەك سالتىنا قاس قىلمايتىن،

قامشى تاستاپ، جۇيرىگىن باسقا ۇرمايتىن.

ۇرپاق كەرەك ەركەۋدە، وت جۇرەكتى،

ءوز كەۋدەسىن ەشكىمگە باستىرمايتىن.

ۇرپاق كەرەك نە ءتايىر كەسىر دەيتىن،

ۇرپاق كەرەك كەيىنگى ەل ەسىل دەيتىن.

ۇرپاق كەرەك ءبىر ەلدىڭ، ءبىر اتانىڭ،

ءبىر حالىقتىڭ ءتۇتىنىن وشىرمەيتىن.

بۇل ماتەريال جاربولدى شەجىرەسىنەن الىندى