توقان تاشقىنباي ۇلى
ءبىر ساعىنىش
ايدىڭ نۇرىن بۇزامىق بۇركەنىش قىپ،
كوز سورامدى جەڭىممەن سۇرتەم ىستىق.
بوزدالادا ءجۇرمىن مەن بوز قىراۋدان،
اق قايىڭعا سۇيىكىمدى گۇل تەرىسپ.
مىناۋ عاجاپ دالاعا كەز بولعاسىن،
كوكەيىمە قۇيىلىپ ءسوز قورعاسىن.
اق ساعىمشا جورتامىن اق دالادا،
قيالىمنىڭ مىنە ساپ بوز جورعاسىن.
اق ايازعا ماڭدايىن تاۋ وپكىزىپ،
تۇنگى ويىنى دالانىڭ كەلەت قىزىپ.
ۇكى ۇمىتلدى قويانعا وبىرلانا،
قىراۋ گۇلىن بۇتاقتىڭ ساۋ ەتكىزىپ.
ساۋلەسىمەن ورمەلەپ مايدا – سىلىق،
ەركەلەيدى سەزىمىم ايعا اسلىپ.
بۇگىن ايتەۋ جۇرەگىم البارىندى،
تۇرعاندىعىن سەزبەدىم قايدا اسىعىپ.
دالانى دا، مەنى دە قىمتادى قىس،
ۇكى تۇندە دالانىڭ سۇڭقارى- مىس.
ور قوياندى باقىرتقان سول ۇكىشە،
قينايىد مەنىڭ جانىمدى ءبىر ساعىنىش.
تاڭعى سەزىم
تەرىپ سالىپ جۇلدىزدى اق قابىنا،
وتىردى شولپان ارۋ ناق تاعىنا.
اق جەلەڭ تاڭ سامالى جەلە- جورتىپ،
بەزىپ جۇر شۇيىنشىلەپ اقتارىلا.
ادىرناسىن اسىل نۇر تارتىپ انىق،
بارادى قورعاسىن ءتۇن بالقىپ اعىپ.
سايرادى تاڭ جارشسى تامىلجىتا،
دەگەندەي شالقى تىرلىك، شالقى حالىق.
ايمالاپ مۇعجيزا نۇر كۇللى ولكەمدى،
تاعى ءبىر تىرشىلىكتىڭ كۇلدى ەرتەڭى.
سىرعاناپ كىرپىگىمنەن ماسىل ۇيقى،
تۇردىم مەن سەرپە اشىپ ءتۇن كورپەمدى.
شۋاق – نۇر گۇل جەلەگىن قارا تەرعىپ،
وزەننىڭ كۇركىرىمەن دالا سەرگىپ.
ويانىپ سەزىمدەرىم ، جۇيكەلەرىم،
بارادى شابىتىمنىڭ بالاسى ءوربىپ.
كول بەتىن عاشىعىنداي نۇر قۇشاققا- اپ،
ءجۇزىپ ءجۇر جۇپ – جۇبىمەن جىل قۇسى اپپاق.
قىزىقتاپ كول بەتىنىڭ ومىرىنە،
جاعادا تۇرمىن جالعىز مۇڭ قۇشاقتاپ.
باستالىپ تاعىدا ءبىر ابىگەر كۇن،
سوڭىنان قۋ تىرلىكتىڭ تاعىدا ەردىم.
جانىمدى جالعىزدىقتان جابىرقاعان،
ەمدەپ ءجۇر ولەڭ اتتى دارىگەرىم.
جاستىعىما تامعان جاس
مىنا ءومىردىڭ تاماشا،
ساعىنش قوي ءتۇنى- كەي.
جاتىرمىن مەن وڭاشا،
قۇشاعىمدا «كۇنىكەي».
ءسۇمبىل شاشى دۋدىراپ،
جاپتى مەنىڭ بەتىمدى.
تەرەزەمنەن سۋدىراپ،
قىزعانشاق اي كەكىردى.
مۇڭعا تولى توسەگىم،
بەسىگىمدەي تەربەتتى.
ەلدىڭ ايتقان وسەگى،
ءاز جانىمدى مەڭدەتتى.
كۇنىكەي قىز سەلىك ەتىپ،
كەتەتىندەي باستاندى.
جانارىمنان ءمولت ەتىپ،
جاستىعىما جاس تامدى.
سول ءلاززاتتى ءشول قانباس،
تىنمى جوق تاڭ بۇزدى.
جاستىعىما تامعان جاس،
ولەڭ بولىپ قالدى ىزگى.
تۇيەلى كوش...
كۇن نۇرىندا تەڭدەسى جوق قۋات بار،
زىتىپ باراد جىلعالارمەن جىلاپ قار.
سارق-سارق قايناپ كوزى اشىلعان تۇمالار،
ساق- ساق كۇلىپ شاپىلايدى بۇلاقتار.
شوپ وسكىنىن وتتىققان ءتول ءتۇرتىپ جەپ.
وزەن، كولدەر ساباسىندا ىركىلدەپ.
شۋاق سۇيگەن مۇز ايدىندار تۇر زورعا،
جاس بالانىڭ ەڭبەگىنشە بۇلكىلدەپ.
جىلۋ كەرنەپ كەتتى دە ارى سىز اۋناپ،
جۇپار ءيسىن بۇرقىراتتى قىز اۋماق.
كىيەسى بار اراساننىڭ بويىندا،
جاتىر انە سۇلۋ مارال بۇزاۋلاپ.
ۇشار باسىن بۇركەپ دىمقىل تۇماندار،
نازداندى تاۋ دەگەندەي- اق سىر اڭعار.
وزانداتىپ ءبورى ۇلىعان بوكتەردەن،
توزاڭداتىپ دۇركىرەيدى قۇلاندار.
قۇسقا تولىپ وزەن، كولدىڭ ايدىنى،
بالبىرايدى اۋىلىمنىڭ باي قىرى.
جاڭا ءۇيىرىن شىرىق يىرە قايىرىپ،
ارقىرايدى قىسىراقتىڭ ايعىرى.
ءساۋىر، ءساۋىر ءساۋىر ايى كىيەلىم،
مەن وزىڭدى عاشىعىمداي سۇيەمىن.
كوكتەمەنىڭ ارقاۋ ءانى سياقتى،
بوزداعنى بوتالاعان تۇيەنىڭ.
قاردىڭ سۋى قۇلداي اعىپ ساي،سايدى،
جاۋقازىننىڭ قۇلاقتارى قالقايدى.
تاڭنان تۇرىپ ابىر- سابىر ءجۇك ارتىپ،
تۇيەلى كوش قارا توسكە قايقايدى.
اۆتوردىڭ مەكەن-ءجايى:شينجياڭ قابا اۋدانى اقشي قالاشىعى
加载评论内容,请稍等......