باس بەت   »ادەبيەت ايدىنى»  ولەڭ»   اۋىلدىڭ سيمفونياسى- ساعىنىشتىڭ ۇياسى
اۋىلدىڭ سيمفونياسى- ساعىنىشتىڭ ۇياسى
اۋىلدىڭ سيمفونياسى- ساعىنىشتىڭ ۇياسى
(تولعاۋ)
بوكەيحان وسپانوۆ

ايقاي مەنەن كۇلكىگە،
ءتۇن اسپانىن تولتىرىپ.
اق سۇيەكتى كوپ قۋىپ،
قالعانىمدا بولدىرىپ.

جەلبىرلەتكىش ويىننىڭ،
جەل كورىگى كەۋكەۋلەپ.
قىزىعىنا قىزىعىپ،
جۇرگەنىمدە سەلتەڭدەپ.

الىپپەسى عىلىمنىڭ،
بويعا نۇرىن سەبەلەپ.
ۇستازدارىم جان كۇيەر،
ىزگىلىككە جەتەلەپ.

ۇستاز ەتتى مەنى دە،
تالاي- تالاي بالاعا.
قالسادا ءىزىم جوسىلىپ،
وي مەن قىردا، قالادا. 

اۋىل دەسە ءبۇيىرىمنىڭ،
بۇرىلۋى وزگەرەك.
بارا قالسام باسىما،
باق قونارداي دوڭگەلەك.

اتى، ءيتى، ءان- كۇيى،
باسقالاردان يىقتى.
القابەگىم مەيىربان،
اقباستى انام سيىقتى .

اۋدارىلعان ىنتىعىم،
اۋىلىم- اۋ وزىڭە.
تۋدىردى وسى ولەڭدى،
كەلە سالا توسىڭە.

ساحارالىق حالىقپىز،
مال وسىرگەن ەسەلەپ.
ۇرى مەنەن قارانى،
ءيتى قۋعان وكشەلەپ.

سول ءۇشىن دە بابامىز،
شىڭ قۇزدارعا شىعىپتى.
القابىنا اي ءجۇزدى،
اق ورداسىن تىگىپتى.

بولماسادا زاۆودى،
قۇرىپ العان كوگورىم.
بەزەپتى كوك ينەمەن،
ونەر قۋعان قىز- كەلىن.

كوش جولىنان كەزدەسسە،
جاسىل كوكتەم كوك ىزعار.
وبرازىن اپ قاپتى،
جىراۋ، كۇيشى، ابىزدار.

قۋباس اتپەن ابىلاي،
جاۋعا ويران سالىپتى.
كوك دونەندى جانىبەك،
زور جەڭىستىك الىپتى.

جۇڭعارلاردىڭ جۇتىنعان،
سۇمدىقتارىن تيىپتى.
ەڭىرەگەن ەر ەلىم،
ەتەك- جەڭىن جيىپتى.

بۇحار جىراۋ دىلىنەن،
جىر عىپ شاشۋ شاشىپتى.
دومبىرا، قوبىز، سىرنايلار،
شات اۋەنگە باسىپتى.

بىردە ولاي، بىردە بۇلاي،
تىرشىلىكتە زار جاقتى.
گيمالاي، بالقان قىرىندا،
قازاقتىڭ اتى اۋناپتى.

بەرليندە باۋىرجان،
سۋىتىپتى ءمىنىسىن.
گىت قولىمەن ءوزىنىڭ،
توقتاتىپتى تىنىسىن.

بال بالالىق كەزىمدە،
شىعانداتىپ شىڭعا ارمان.
قازاننىڭ تۇڭعىش تويىندا،
بايگەگە شاۋىپ جۇلدە العام.

كوڭىلىمە ۇيالاپ،
ەلەس بەرىپ سول شاعىم.
جەتپىس جىلدىڭ كوگىندە،
جىراۋلادى ءار دايىم.

اۋىلىمنىڭ دۋمانىن،
كورە ءبىلدىم جاسىمنان.
ماگنيتتەي تارتادى ول،
ۇزاي قالسام قاسىنان.

سال- سەرىلەر شىرقاسا ءان،
دومبىراسى كۇمبىرلەپ.
قۇيىلىپ قىمىز جاتادى،
سابالارى كۇرپىلدەپ.

سەبەرلەسە كوك اسپان،
ۇكى بۇلتى كۇركىرەپ.
جارقىلدايدى جەر الەم   
اينا ءجۇزىن نۇر سىرەپ.

كۇزەت انگە قوسىلا،
بۇلاقتارى سىرنايلى .
قۇستار جىرى، مال ءۇنى،
اۋەندەيدى، تىنبايدى.

بىرەۋ كەلسە ارنايى،
كەت دەمەيدى، كەل دەيدى.
مالىن سويىپ سيىمەن،
كوڭىلىنە تورلەيدى.

كورشى- قولاڭ جيىلىپ،
شاتتىق انگە باسادى.
جۇلدىزدى اسپان جىمىڭداپ،
قۇشاعىن كۇلە اشادى.

بەلدەۋدەن ات، قورادان،
ءيتىن ءسىرا جويمايدى.
ءومىرىنىڭ بۇلارسىز،
ءمانى دە ءسانى بولمايدى.

سەزسە بوتەن دىبىستى،
ماڭايىنان ەرسىرەك.
اۋىلدىڭ ءيتى دۋلايدى،
سەكەم الىپ اۋپىلدەپ.

قوراعا شاپقان ءبورىنىڭ،
توبەتى قارنىن جارادى.
مىقتىسىعان ايۋدا،
زىتادى جانى جارالى.

ۇزاق- ۇزاق كوشسەدە،
كوشتەن قالماي ەرەدى.
جاڭا قونىس كوشىندە،
كۇزەتىپ تىنباي ۇرەدى.

ساقتاعان سوڭ قوراسىن،
ۇرى مەنەن قارىدان.
قازىنا دەپ ساناپتى،
ءيتتى ۇلكەندەر بۇرىننان.

سيمفونيا ۇنىندە،
ءيت اۋەنى ءجۇرىپتى.
جىل ساناۋدىڭ ىشىنە،
ارناۋلى ءيتىن ءىلپتى.

جاقسى ءيتىن قۇت كورىپ،
شاقىرادى قۇتپان دەپ.
يەسىنە ەركەلەيدى،
اق نيەتىن ۇققان بوپ.

قارعى تاعادى موينىنا،
ەڭبەگىنە ءسۇيىنىپ.
زاڭ قورعاپتى توبەتىن،
قاسيەتىن ۇعىنىپ.

ءيتاياعىن جالاماي،
ءيت تويمايدى دەسەدى.
سۇيەكتى قيدى جاعالاپ،
تىرشىلىگىن كەشەدى.

قيىندىققا كونگىشتى،
ءيت جاندىعا تەڭەيدى.
ءيتى قاپسا تۇسىندە،
ونى جاقسى دەمەيدى.

ءيت مىنەزى جايىندا،
ويىندا بوپ ەسەبى.
ءيت ۇرگەنمەن ابالاپ،
كەرۋەن كوشەدى دەسەدى.

اشكوز يتكە ۇرەكەش،
قۋلار تاماق تاستايدى.
جەگەننەن سوڭ قاربىتىپ،
ەندى ۇرىسكە باسپايدى.

ءيت بىتكەندى جاقسىعا،
باعالاپ تا كەتپەيدى.
ادىلەتتەن تايعىشتى،
ءيت ەكەن دەپ تەكتەيدى.

ۇندەمەي كەپ قاباتىن،
ءيتتى ايالاپ باقپايدى.
قوناقتارىن قورعاشتاپ،
زيانىنان ساقتايدى.
ءيت دەگەنىڭ شىندىق تا،
كۇتىم تالاپ ەتپەيدى.
ءيتاياعى بار جەردەن،
الىستاپ تا كەتپەيدى.

ءيتتى قادىر تۇتقانمەن،
كوڭىلىنە تۇنەگەن.
جىمسىما ءيتتى ۇلى اباي،
قاسكويلەرگە تەڭەگەن.

كۇرەس، بايگە، قىزقۋار،
دۋمانى ءبىر باسىلماي.
ءالى شالقىپ كەلەدى،
كۇندىز- ءتۇنى وسىلاي.

ات پەن ءاندى قوس قانات،
دەپ تانيتىن ءبارىمىز.
مالدى اۋىلعا ۇنەمى،
كەپ تۇرادى بارعىمىز.

تاستى تايعاق جولىمەن،
اسىپ تالاي قىرقاسىن.
قۇبىلمالى ومىردەن،
كوپتى كورگەن بۇل باسىم.

تالاي- تالاي ءان ەستىپ،
سان شاتتىقتى كەشىپ ەم.
كوتەرىلىپ كەتىپتى،
سونىڭ كوبى ەسىمنەن.

جەتپىستەن اسىپ سەكسەنگە،
تارتقان مىنا شاعىمدا.
سيمفونياسى اۋىلدىڭ،
شاشىپ اسەم شۇعىلا.

وسىلاردىڭ بارىنە،
مەيىردىڭ تۋىپ قۇشتارى.
پاك سەزىمنىڭ بۇلبۇلى،
جىر قاناتپەن ۇشتى ارى.

ەلەستەتىپ كوزىمە،
بالالىق وتكەن وي-قىردى.
ساعىنىشتىڭ ساپ لەبى،
اتا جۇرتقا قوندىردى.

قاسيەتىن جاي ءبىلدىم،
قىمىز، ايران، ءشۇباتتىڭ.
ۇستاتپادى تاياقتى،
ءوتىپ جاتقان شۋاق كۇن.

اياق- قولىم جەڭىلدەپ،
تاعى جەدىم جيدەگىن.
سيمفونيا كۇيىنە،
كەيدە كەلەدى بيلەگىم.

ساعان تەڭەي المادىم،
كورسەمداعى قانشا جەر.
اقتارىلعان كوڭىلدەن،
اق جىرىمدى قابىل كور.

سوڭعى قوسىلعان جازبالار

قاتىستى باعالار

  加载评论内容,请稍等......